Reisverslag Yukon, Northwest Territories & Alaska incl. de Dempster Highway & Denali National Park.

De Route

Reistijd 10 juni - 3 juli 2004

Dag 1 - Vertrek vanuit Amsterdam om 10.25 am en arriveren in Vancouver om 11.20 am met de KLM. Na een korte wacht tijd vliegen we met Air Alaska, om 2.20 pm door naar Whitehorse waar we om 4.45 pm landen. Ondanks dat alles keurig op elkaar aansluit is het een behoorlijk lang zit.
Autohuur (4wheel drive) doen we deze keer via National Car Rental.
Overnachten doen we in een van de betere hotels van Whitehorse.

Dag 2 en 3  - Vandaag rijden we naar Skagway en gaan de grens over naar Alaska, VS.
De Klondike Highway wordt een van de mooiste genoemd en brengt ons in een korte periode over de grens naar Alaska waar wij een uur tijdwinst zullen hebben.

Voor onze aankomst bij de grens maken we een stop bij Carcross Dessert, de kleinste woestijn in de wereld
De grensovergang bevindt zich op de White Pass op een hoogte van 873 m.

We zullen 2 nachten in Skagway blijven.
Er zijn hier verschillende soorten van accommodatie maar de betere hotels zitten vrij snel vol.

Wij hebben hier een Inn geboekt maar wisten niet hoe snel we er weg moesten komen, zo stoffig en geen gordijnen voor het raam. En net uit Europa en bijna 24u licht is dat niet echt fijn om te slapen.

De Klondike Highway verbindt Skagway in Alaska helemaal in het noorden met Dawson City in de Yukon, Canada. Deze weg ligt min of meer parallel aan de route die de goudzoekers hebben genomen in 1898 tijdens de Klondike Gold Rush.
Van Whitehorse, Yukon via de Alaska Highway daarna via British Columbia is het 56 km naar de grens bij White Pass en dan 24 km naar Skagway in Alaska.
In de Yukon heet de Klondike Highway, Yukon Highway 2 en in Alaska heet hij Alaska Route 98.

Skagway is gebouwd in 1897, tijdens de Klondike Goldrush. De plaats staat bekend als de plaats waar de goudzoekers aan land gingen. De plaats wordt tegenwoordig het meest bezocht door toeristen die met een cruise komen.

In 1896 werd goud gevonden in de Bonanza Creek, nabij Dawson City in Yukon, Canada.
Toen in 1987 het goud in Seattle aankwam, begon de grootste goudkoorts ooit.
Duizenden goudzoekers trokken naar de regio Klondike in de Yukon en daarom wordt het Klondike Goldrush genoemd.

Je kunt in Skagway verschillende dingen ondernemen, zoals:

• Skagway Museum
• Goldrush Cemetery (zeer indrukwekkend)
• Lower Reid Falls achter het kerkhof
• Klondike Gold Rush National Historic Park
• White Pass & Yukon route railway – dit is echt een must
• rit naar de Look Out op Dyea Road
• Wandelen naar Lower Dewey Lake
• Lopen naar Yakutania Point
• Gold Panning maar dat kun je nagenoeg de hele trip kunnen doen.

Dag 4 - ’s Morgens gaan we de excursie doen van het hierboven genoemde punt 5, het heet de White Pass Summit Excursion en duurt 3.5 uur.

Om 8.30 pm nemen we de ferry vanuit Skagway naar Haines en zullen de nacht doorbrengen in Haines. 
Accommodatie is niet overdreven dus vooruit reserveren is aanbevolen.

Dag 5 - ’s Morgen kijken we nog wat rond in Haines maar dat stelt allemaal niet zoveel voor.
Dan gaan we op weg naar Haines Junction, onderweg zullen we de grens met Canada weer over gaan en daarmee een uur tijdsverlies incasseren.

Het landschap onderweg is erg mooi en wisselend, passeren diversen meren van allerlei formaten. We zien Bold Eagles en beren. Het meest uitzonderlijk is een moederbeer met 2 jongen spelend op een stuk sneeuw. De jongen zijn net kleine kinderen en zijn aan het sleeën op hun buik.
Bij Haines Junction aangekomen checken we in voor onze overnachting.
De keuze is niet ruim dus ik vind vooruit reserveren hier wel zo belangrijk.

Dag 6 - Vandaag van Haines Junction gaan we de Alaska Highway op naar Beaver Creek. Onderweg komen wij langs Kluane Lake.

Weer een tijdswisseling omdat we weer naar Alaska gaan en winnen nu weer een uur.                           
Bij Beaver Creek melden we ons bij ons hotel voor de nacht. Na het inchecken krijgen we de sleutel en gaan opzoek naar onze kamer.
Nou deze kamer bleek achter het hoofd gebouw te liggen en was een soort trailer. En dat was toch niet bepaald wat we hadden gereserveerd.
Toen we de gordijnen open wilde doen vielen de gordijnen meteen naar beneden.
Hier wilde ik niet blijven dus opzoek naar een andere accommodatie. Gelukkig was het geboekte hotel niet overdreven duur dus wij hadden zoiets als jammer dan.

Gekeken bij een wat grotere keten in het plaatsje. Hier hadden ze wel plek maar het meisje vond dat we eerst maar even moesten kijken omdat de kamers redelijk heel klein zijn.
Nou en dat waren ze maar hadden plek zat dus nog maar even verder gegeten. En ja hoor iets verder lag een spieksplinter nieuw motel en ja hoor satelliet tv zodat we de wedstrijd van Nederland konden zien. (EK 2004)

Wij terug naar het geboekte hotel en gemeld dat we absoluut niet wilde blijven omdat de gekregen kamer niet overeenkwam met de kamer waar ze mee adverteren op de website.
Nou die mochten we dan ook wel hebben was het antwoord maar dat hoefde van ons niet en tot onze verbazing verscheurde ze zo onze creditcard slip dus geen betaling.

Brutale hebben de halve wereld zeggen ze niet voor niets.

Dag 7 en 8 - Op weg van Beaver Creek in Canada naar Fairbanks in Alaska.
We komen door Tanana Valley State forest waar we onze eerste Moose zien.

Onderweg maken we nog een stop bij het plaatsje North Pole om de kerstman even te bezoeken bij het Santa Claus House.
Verder is North Pole de thuisbasis van twee grote olieraffinaderijen.
Aangekomen in Fairbanks hebben we gekozen voor een hotel aan de rivier de Chena, het is een goed uitziend hotel en een hele verademing na Beaver Creek.
We kunnen hier ’s avonds prima eten bij het ernaast gelegen restaurant.
(Giant King Crab legs staan hier op het menu)

We hebben hier de Eldorado Gold Mine excursie gedaan, wel leuk om te doen want geeft een beetje indruk hoe het vroeger geweest is. En dat Gold Pannen is zo grappig om te doen.

DAg 9 en 10 - Vandaag gaan we naar Denali National Park hier zullen we nachten blijven in een accommodatie in het park.

Denali National Park is in 1917 opgericht als het National Park Mount McKinley. In 1980 werd de oppervlakte verdrievoudigd en werd het park omgedoopt to Denali National Park and Preserve. Denali betekent in het Athabascaans “De Grote” en refereert naar de hoogste berg van Noord-Amerika: Mount McKinley.
Mount McKinley is 6.194 meter hoog en een zeer geliefd maar niet ongevaarlijk klimdoel.
Sinds 1932 zijn er 108 mensen omgekomen op deze berg. Hij staat dan ook wel bekend als de berg die zijn eigen weer maakt.

Je mag Denali NP maar voor 24 km met je eigen auto in dus worden we opgehaald bij het treinstation met een bus, die wel het park helemaal in mag.
De accommodatie bevindt zich 142 km het park in en ligt echt midden in de wildernis. Er zijn hier een aantal accommodaties en elk heeft iets wat de ander niet heeft dus de keuze is aan jou.
De weg die de bus rijdt is adembenemend mooi en we zien dan ook de nodige dier soorten, zoals Kariboe, Grizzlyberen, vosje en Bighorn Sheep. Halverwege bij Eielson Visitor Center is er een pit stop. De dag bussen gaan niet verder dan dit punt.

Wij zijn in deze accommodatie al een paar jaar eerder geweest en is ons toen goed bevallen.

Je kunt hier uitleg krijgen over sledetochten met honden en hoe de honden hiervoor worden getraind.
Wederom goud zoeken, marshmallows roosteren boven een open vuur en diverse begeleide wandelingen doen zodat je van het ontstaan van de omgeving leert.

Wij zijn deze keer maar 2 nachten gebleven de vorige keer 3 en dat kan makkelijk. De trip die je boekt is inclusief alle maaltijden en lokale drankjes.
Het is te gek om hier ‘s avonds op de veranda te zitten met je zonnebril op en een lekker drankje naast je.

Je kunt natuurlijk ook besluiten buiten het park te overnachten en dan een dag excursie te boeken.

Dag 11 - Het zit er helaas weer op in Denali en we worden weer keurig teruggebracht naar onze auto bij de ingang.

Hierna gaan we door naar Gakona en we doen dit via de Denali Highway.
Denali Highway is een 217 km lange voor het grootste gedeelte onverharde weg die van Cantwell naar Paxson aan de Richardson Highway leidt. De weg wordt niet veel gebruikt en dan ook slecht onderhouden maar met droog weer zeker goed te doen, alleen beetje stoffig en veel washboards in de weg (een soort dwars strepen in de weg die op een wasbord lijken en soms voor een zijwaartse beweging van de auto veroorzaken.)
Je kunt onderweg niet tanken of iets eten in een restaurant dus neem je maatregelen voor je vertrekt.

In Gakona hebben we B&B, niet echt ons ding maar hebben keurige gevonden, en zullen hier 1 nachtje slapen puur als stop want verder is hier niets te beleven.
1 restaurant maar nog goed ook moeten we bekennen en best gezellig zo met alle alaskanen.
Het ontbijt is bij de B&B keurig verzorgd.

Dag 12 en 13 - Vandaag hebben we lange rit voor de boeg en gaan ook een uur tijdverlies krijgen door de tijdzone verandering.

We gaan naar Dawson City via het plaatsje Tok waar we even een tussen stop gaan maken en vandaar verder via de Taylor Highway/State Highway 5 naar Chicken en dan via de Top of The World Highway waar we de Ferry nemen naar Dawson City.

Bij Tok aangekomen gaan we even koffiedrinken en wat boodschappen. En een stop bij het Visitor centrum verteld ons dat de weg die we moeten rijden gesloten is door bosbranden.
Ze hopen met een uur meer te horen van de firefighters of ze auto’s onder begeleiding door het brand gebied zullen leiden.
Als dit niet gaat lukken word het een vreselijke tegenvaller want dan moeten we of 500 km omrijden of onze hele route omgooien met alle gevolgen van dien.

Gelukkig mogen we de weg op en worden een stuk begeleidt door een pilot car maar het ziet er beroerd uit als je zo tussen de brandjes door rijdt en het stinkt vreselijk naar rook. De lucht is een grauwe massa.

Het is vandaag ook vreselijk warm dus dat helpt ook allemaal niet mee. Bij Chicken aangekomen want bestaat uit 7 inwoners of zo maken we even stopje.
Het is nog een van de weinig overgebleven plaatsje ontstaan in de Goldruch periode.

Na Chicken gaan we van Alaska naar Yukon en verliezen ons uur. The Top of the World Highway is 127 kilometer lang en eindigt bij de veerboot die ons over de Yukon rivier moet brengen omweg naar Dawson City.
De rit van vandaag heeft ons door de bosbranden niet de mooiste beelden gegeven door de zware rook vorming in de lucht. Desalniettemin is het een mooie rit.

Aangekomen in Dawson City checken we in voor 2 nachten.
Dawson City heeft minder dan 2.000 inwoners en staat hoofdzakelijk bekend door de goudkoorts. In 1898 woonde er 40.000 mensen.
Activiteiten in dit stadje zijn onder andere een rondleiding door de goudvelden en een bezoek aan de Gaslight Follies show in het Palace Grand Theater en het Casino Diamond Tooth Gerties.
Dawson City ligt 248km ten zuiden van de noordpoolcirkel en wordt gezien als toegangspoort van dit gebied.
In 1952 heeft Dawson City zijn status als hoofdplaats verloren aan Whitehorse.

Het grappigste wat wij vonden, is dat we tijdens het boodschappen doen werden benaderd door de eigenaresse van de winkel en dat bleek een Nederlandse te zijn.

Dag 14 - Vandaag gaan we beginnen aan de eerste etappe van de Dempster Highway (ook Yukon Highway 5 of Northwest Territories Highway 8 genoemd).

De Dempster Highway is 736 km lang en is een gravelweg. ’s Winter wordt de weg verlengd met 194 km door het ijs wat er ligt.
De weg begint 45 km ten oosten en eindigt bij Inuvik in the Northern Territories. Het is de enige weg waar je rijdend tot over de Noordpool cirkel kunt komen.
De weg staat verder bekend om zijn banden vernielende status.
De mensen die de weg rijden hebben altijd 1 of 2 reserve banden bij zich.
(Toeristen uiteraard niet dus die rijden wel iets anders over deze weg dan de gemiddelde Canadees).

Op dit stuk van de weg zien we een eland in een meer staan en een bever zwemmen, later nog 2 op een helling.

De route is simpel weg niet in een keer te rijden omdat het een gravelweg is dus besluiten we om precies in het midden bij Eagle Plains te overnachten. En verder is er dan ook niets behalve een benzinestation en een hotel.
De kamer is uitermate sober maar ach het is maar voor 1 nachtje. Het eten in het restaurant is niet slecht en de barkeeper is superaardig en zet speciaal voor ons de voetbalwedstrijd van Nederland op

Dag 15 - Door naar Inuvik. Ze zeggen dat de weg na Eagle Plains nog slechter wordt dus we zijn benieuwd.

36 km na Eagle Plains komen we bij de Artic Circle.
In Inuvik aangekomen gaan we naar ons hotel, daar blijken ze niet de gereserveerde kamer voor ons te hebben maar een of ander klein soort bezemkast.
Het is snikheet dus als compensatie mogen we in de honeymoon suite.
Nou ja aardig toch, maar bij een inspectie van de suite, blijkt dat het allemaal wel een beetje oud is maar ja.
’s Avonds superlekker gegeten in het restaurant. 

Dag 16 en 17 - Officieel zouden we hier 2 nachten blijven slapen maar 1 nacht vonden we wel genoeg omdat de kamer snikheet was, het hele hotel naar eten stonk en de kamers vol met muggen omdat de horren vol met gaten zaten.

Hebben heel keurig gevraagd, als we in het hotel bij Eagle Plains een kamer konden krijgen, ze het goed vonden dat we maar 1 nacht i.p.v. 2 bleven. En dat was geen probleem, moet zeggen de bevolking hier is behoorlijk schappelijk.

Na Eagle Plains gebeld te hebben en een kamer geboekt te hebben als de wiedeweerga de auto ingepakt en vertrokken.
Het was super heet en beide hadden we zoiets als oké nog een nacht zonder airco en zo bekrompen slapen liever niet. Dus samen afgesproken als we voor een bepaald tijd bij Eagle Plains zouden zijn, ik naar ons hotel in Dawson City zou bellen om te kijken of 1 dag eerder in het hotel terecht konden.
En gelukkig kon dat en we mogen van het hotel in Eagle Plains zonder problemen weg want die snapten ook wel dat wij daar niet wilde blijven zitten vanaf 2u ’s middags.

Moet wel zeggen dat eigenlijk wat we hebben gedaan wel onverantwoordelijk was om zo hard over de Dempster Highway te rijden maar we wilden zo graag terug naar Dawson City we het toch hebben gedaan.
Dus maar een extra dagje in Dawson City doorgebracht

Dag 18 - Beetje aan het improviseren geslagen omdat we onze route hebben veranderd. Vandaag brengt ons naar Mayo, het is bloedheet en het lijkt helemaal dicht getrokken maar dat blijkt te komen van de vele bosbranden die er woeden. En er zijn vreselijk veel muggen dus je kunt de auto echt niet uit zonder antimuggen spray, zelfs niet om ff gauw naar het toilet te gaan

We hebben in Mayo een Inn gevonden die kamers heeft met airconditioning, een hele verademing.
Moest alleen even een restaurant zoeken maar dat vinden iets verder op.
Hier nog The Silver Trail gereden en een bezoek gebracht aan de Keno City Mining Musuem

Dag 19 - In plaats van onze geplande stop in Carmacks rijden we terug naar Whitehorse voor 1 nacht.
De hitte is ons eigenlijk allemaal een beetje te veel dus gaan we niet veel doen. 

Dag 20 en 21 - Vandaag gaan we naar Teslin, waar we een prachtig Inn hebben gevonden. Zo’n mooie houten blokhut met een rood dak.

We waren met nog 6 andere gasten maar meer waren er ook niet, toevallig ook 2 Nederlanders.
Het hotel was net pas operationeel en dat was duidelijk maar niet storend. Stoorzenders waren de horde muggen die er waren. Ze hadden speciale branders die je voor het slapen gaan moest aan doen om de muggen uit je kamer te houden en er hingen klamboes boven het bed.
Overal laten vliegenmeppers.
Hebben een mooie wandeling gemaakt en stukje gevaren.
De kok was fantastisch en we hebben er gezellig en goed gegeten.
Maar toen we naar bed moesten was dat toch wel een stuk minder – oké het eerste uur geen muggen maar toen oh jonge wat een ellende. Zou gauw je je voet maar onder de klamboe doorstak werd je aangevallen.
De volgende dag zijn we met de andere Nederlanders een stuk gaan rijden en kwamen bij een restaurantje terecht waar we nog een voetbalwedstrijd van Nederland konden kijken.

Dag 22 - Terug naar Whitehorse
Hier hebben we nog een bezoekje gebracht aan:

• Fish ladder
• SS Klondike
• Miles Canyon Suspension Bridge

Dag 23 - Vandaag vliegen we terug naar Vancouver om daar 1 nachtje te blijven zodat we niet in 1x terug moeten naar Nederland en Vancouver is geen straf om even een paar uur door te brengen 

Dag 24
Terug naar Nederland

Note:
Veel mensen denken dat Alaska, Yukon en Northern Territories koud is in juni maar dat is beslist niet waar. Dit was nu onze 2e vakantie in Alaska maar beide keren hebben we temperaturen gehad van dik boven de 20-25 graden.

Opmerkingen

02.01 | 15:15

Dank voor het compliment. Er is ook nog een VS & EU Site. Www.reizenenmeer.com.

02.01 | 14:57

zekers. Wat een fantastische site heeft u gemaakt met veel bruikbare tips. Heerlijk die voorpret!

02.01 | 14:49

Das mooi te horen. Hopelijk heb je er iets aan.

02.01 | 14:44

Fantastisch om te lezen!